Zeevissen Visclub Oebele najaar 2021

Dit najaar hebben we met onze visclub vier zeeviswedstrijden gevist. De eerste was de Noordelijke Selectiewedstrijd Kustvissen op 11 september natuurlijk bij Roptazijl. We waren met drie man aanwezig, totaal waren er 18 deelnemers. Er werd gevist in 1 vak, ikzelf lootte A17, de een na laatste plek. Vooraf leek dit niet gunstig maar zoals wel eens vaker bleek achter dit toch mee te vallen. De tweede worp was het zowaar voor mij al raak. Een paling van 46 cm, al snel kwamen er meer vissen omhoog, verbazend genoeg voornamelijk paling en nauwelijks platvis. Ook Atte de Vries zat al snel in de vis, Alleen Laas Faber bleef maar op de hatelijke nul staan.

 Ondertussen had ik mijn vangst verdubbeld met een paling van 50 cm dus mooi op koers voor plaatsing voor het NK kustvissen. Laas is ondertussen de wanhoop nabij terwijl Atte zijn derde paling vangt. Daarna valt het bij mij stil. Gelukkig let ik goed op mijn buren en zie ik mijn buurman rechts vlak onder de kant een zeebaarsje vangen. Snel verversen en een worpje van 20 meter en ongelofelijk, binnen twee minuten heb ik beet, een zeebaars van 30 cm. Dit is wel mijn laatste vis. Het mooie van wedstrijdvissen is dat het zomaar kan je kant kan opvallen en dat overkomt Laas. Eerst vangt hij een tong van 30 cm en kort daarna een paling van 70 cm. Mooi hoe blij iemand kan zijn en Laas vangt in het laatste half uur er ook nog twee botten bij.

de erste acht plaatsen zich voor het NK bij Noordwijk En bij de bekendmaking van de uitslag blijken we alle drie geplaatst zijn. Laas is 5e (147 cm), Atte 6e (137 cm) en ik 7e (128 cm). Een hele mooie dag dus.

Op 9 oktober deden we met drie man mee aan het Open FK kustvissen. Laas is er niet bij, door een ernstig ongeluk heeft hij de pees aan een knie afgescheurd. Geen NK dus voor Laas en zonder mijn maten doe ik ook niet mee aan het NK. Plaats van handeling Roptazijl, 62 deelnemers uit bijna alle provincies van Nederland, petje af voor de vissers uit Zeeland en Zuid-Holland die ondanks de mist toch zijn gekomen. 11 uur gaat de toeter en zowaar na 5 minuten vang ik al een bot van 32 cm. Helaas krijgt dit geen gevolg terwijl links en rechts van mij wel de botten omhoog komen. In het 2e uur weer een aanbeet, een paling van rond de 60 cm kronkelt door het water maar valt twee meter voor de kant van de haak af. Grrrr, dat is enorm balen! Weer een tijdje niks en opeens twee halen op rij botten van 30 en 18 cm. Mijn buurmannen halen allebei later nog een doublet bot omhoog maar ik sta erbij en kijk er naar. In het laatste uur vang ik toch nog een botje 22 cm en de laatste haal zowaar nog eentje van 28 cm. Eindstand dus 5 botten, 130 cm en een 41e plaats. Atte heeft ook vijf botten en wordt 35e. Marten Douma heeft alleen een botje van 18 cm gevangen en wordt 54e. Bij het vorige FK in 2019 werden we nog 5e (Marten), 7e en 10e (Atte). Tja, het kan niet elk jaar feest zijn zullen we maar denken.

21 november 2021. Wat een zwarte dag. Na een heerlijke visdag met prachtig weer en prima vangsten verliezen wij een van onze vismaten. De dag was nog zo mooi, zelf ving ik 17 botten en een schar, Atte had met 18 botten elf cm meer. Winnaar was echter Marten Douma met 23 botten en een steenbolk. Een hartstilstand maakt echter direct na de wedstrijd abrupt een einde aan zijn leven……
Op 11 december vissen we met z’n allen bij de hevel van Roptazijl. Niet een wedstrijd maar de “Marten Douma Memorial”. Geen wedstrijd dus maar wel prijzen voor de grootste (plus wisseltrofee) en kleinste bot en de grootste andere vissoort. De vangsten zijn niet super maar daar ging het deze dag ook niet om. Atte had de meeste acht botten maar had ook de meeste pech. Eerst werd zijn grootste bot met 4 mm verbeterd en 10 minuten voor het einde raakte hij de prijs voor de kleinste bot ook nog kwijt. Die was met 10,8 cm voor Mark Damen. Zelf win ik met een puitaal de prijs voor de andere vissoort. De wisseltrofee voor de grootste bot is gewonnen door Piet Hoekstra met een bot van 35,0 cm.

 Mooie dat we zo onze onverwerkte emoties hebben kunnen delen en onze vismakker hebben kunnen eren. Volgend jaar weer!

Groet,

Ronnie van Beem