Zeevissen in het Noordzeekanaal

In de jaren 90 gingen wij enkele jaren bijna elk weekend op het Noordzeekanaal op snoekbaars vissen. Mooie tijden met regelmatig vangsten van 10 tot 20 snoekbaarzen de man. Behalve

snoekbaars kwam er zo nu en dan ook wel een bot omhoog en een heel enkele keer een wijtingkje. Nooit kwam het bij ons op dat er op het Noordzeekanaal gericht op zeevis gevist kon worden. Pas vele jaren later sijpelde de berichten door van gerichte zeevisvangsten op het Noordzeekanaal. Al snel werd het duidelijk dat de place to be het gedeelte bij IJmuiden was. Voor de vangsten van tong spraken me tot de verbeelding. Dankzij het internet kwam steeds meer informatie boven water en via soortenjagers.nl kwam ik zelfs aan een adres voor de navigator. Vangsten van 10 tongen per nacht waren vrij normaal werd mij verteld. Nu ben ik niet zo’n avonturier en een tocht in mijn eentje trok mij helemaal niet. Het leek dus nooit wat te worden totdat ik Atte de Vries tegen het lijf liep. Atte is niet alleen een gepassioneerd zeevisser, hij bleek ook nog eens bij mij in het dorp te wonen en al vaker in het Noordzeekanaal gevist te hebben. Alleen is maar alleen dus vrij snel hadden we een afspraak gemaakt om een keer samen te gaan zeevissen.

Om de dag optimaal te benutten, spraken we af om eerst naar de Noordpier te gaan en tegen de avond naar het Noordzeekanaal.

Zaterdag 7 september was het zover. Wat gaat de rit toch snel als je de hele tijd met elkaar over je favoriete hobby kan praten. Maar eerst aas halen, Atte wist een prima adresje; Rik Hengelsport in Velsen. Rik zit midden in Velsen en het is maar een klein zaakje qua oppervlakte maar ik kom er graag terug. Prachtige kakelverse zagertjes, perfect voor de tong voor maar 4,75 per ons. Rond twaalf uur arriveren we bij de Noordpier. Wat een drukte. Veel wandelaars en wellicht nog meer vissers. Bijna iedereen vist op zeebaars. We weten nog een vrij plekje te vinden maar al snel valt op dat er compleet niets gevangen wordt.  Zelf weet ik als soortenjager enkele slijmvisjes tussen de stenen weg te peuteren en zowaar even later een fint aan de verenpatenoster.

Maar het is erg deprimerend als je tientallen vissers op rij helemaal niks ziet vangen en we besluiten om drie uur al te vertrekken naar het Noordzeekanaal. Een uurtje later staan we op een parkeerterrein midden in een woonwijk stijf aan het kanaal. Een ideale stek want een strook bosjes scheidt de woonwijk van het water waardoor je niet het idee hebt midden in de stad te zitten en na tweehonderd meter lopen staan we al uit te pakken. We zijn niet de eersten en zien meteen al een andere visser een platvis omhoog draaien. Dat geeft ons meteen een goed gevoel na de ervaring op de Noordpier. De hengels worden opgetuigd  terwijl we ons verbazen over de enorme cruiseschepen die ons passeren. Tegen half vijf staat alles klaar maar bij de eerste inworp breekt meteen mijn lijn. Lekker begin! De tweede hengel ligt even later in maar bij de andere hengel gaat het weer mis. Pas dan ontdek ik dat de oorzaak een zwaar beschadigd startoog van mijn fonkelnieuwe hengel (nog nooit meegevist!) is. Gelukkig heb ik nog een reservehengel in de auto liggen. De eerste anderhalf uur vangen we echter niets maar dan komen gelukkig de eerste aanbeten. Ik vang een kleine wijting en daarna een steenbolk. Daarna is Atte aan de beurt. Zowaar een doublet van een steenbolk en de allereerste tong van 27 cm.

Het is nog volop  licht en toch al tong. Meestal een goed teken als je de verhalen mag geloven. Regelmatig krijgen we beet maar vaker dan ons lief is blijkt er niets te hangen. Atte vangt nog een bot en een scholletje en staat dus al op vier soorten vis. Ik vang diverse steenbolken en het geeft me een enorme kick als ik dan ook mijn eerste tong omhoog haal. Het beestje is maar 15 cm lang maar voor mij een mijlpaal waar ik jaren naar uitgekeken heb. Als het eenmaal donker is, valt het op dat we alleen nog maar tong vangen. Soms zien we een tijdje niks waarna we in korte tijd diverse aanbeten achter elkaar krijgen. De minimummaat voor tong is 24 cm maar zelf vind ik dat nog enkele centimeters te klein. Uiteindelijk vang ik negen tongen en Atte vangt er zes. De helft haalt de minimummaat niet en geen enkele komt boven de 30 cm uit. Drie tongen mogen mee voor de pan. We zijn echter dik tevreden. Alleen jammer dat we bijna de helft van de aanbeten niet hebben weten te verzilveren.

Ik verspeel nog een dikke vis door lijnbreuk vlak onder de kant en bij Atte valt zelfs een mooie tong bij het tillen terug in het water. Om twaalf uur pakken we in. Er wordt om ons heen nog steeds gevangen maar we hebben nog een terugreis van twee uur voor de boeg. Dit is echter voor herhaling vatbaar. Volgend jaar kom ik zeker terug.

Ronnie van Beem