Eindelijk is het zover. We zitten in het
vliegtuig onderweg naar Noorwegen.
Een half jaar geleden had ik alle visspulletjes
al klaar staan en dan begint het lange wachten maar nu is zover. Bestemming: Storekorsnes,
Noord-Noorwegen. Visgenoten: Harrie, Peter en Jakob. Hetzelfde ploegje waarmee
ik in 2011 het IJslandfestival heb gevist. Toen waren bij toeval bij elkaar
ingedeeld en het klikte zo goed dat we nu wederom samen op pad zijn. Mijn
vurige wens: het vangen van een zeewolf. Harrie was vorig jaar ook al naar
Storekorsnes geweest. Die zeewolven zijn daar een plaag vertelde hij. Daar
moest ik dus naartoe. Zeewolf staat stijf bovenaan mijn targetlijstje. Naast
zeewolf hoop ik op heilbot en lom want dat zijn ook nieuwe soorten voor mij. De
rest is bonus, alhoewel dikke kabeljauw en grote koolvis mij ook wakker houden.
Harrie heeft vorig jaar op deze plek maar liefst vier heilbotten gevangen
en
Peter is een heilbotspecialist dus de vangst van een heilbot moet er ook wel in
zitten. De heenreis is een milde kwelling. Op de luchthaven van Oslo moeten we
5 uur wachten op onze vervolgvlucht naar Alta. Pas om tien uur ‘s avonds zitten
we in ons huisje. We maken vast wat spulletjes in orde maar vermoeid als we zijn
besluiten we het de volgende ochtend af te maken voordat we het water op gaan.
Vrijdag 12 juli: om tien uur varen we de zee op.
Er staan witte koppen op de golven en we proberen het eerst vlak buiten de
haven. We vangen alleen wat kleine gulletjes alhoewel Peter een flinke vis
verspeeld. Vanwege de wind varen we naar de overkant waar we in de luwte kunnen
vissen maar dit is geen succes. Tot overmaat van ramp verliezen we ook nog de driftzak
van Harrie, de musketonhaak blijkt finaal uitgebogen. Gelukkig blijkt er nog
een kleine driftzak in de boot te liggen. We varen naar een ondiepte gemarkeerd
door een grote ijzeren paal die bekend staat als een zeewolfstek. De wind is
ondertussen nog verder aangetrokken. Als eerste sta ik met een kromme hengel en
schreeuw het uit van vreugde als de eerste zeewolf van mijn leven aan boord
komt.. De eerste target is binnen! Blijkbaar heb ik
me iets teveel opgewonden want na het fotograferen en terugzetten wordt ik
opeens zeeziek en we besluiten dan ook om maar naar de haven terug te gaan. Na
het avondeten gaan we weer het water op. De zee is ondertussen vrij kalm
geworden. Ideaal visweer, in het zonnetje kunnen we heerlijk de ene na de
andere drift maken. Dan haakt Jakob iets groots, de slip maakt overuren. Even
later komt er een bruine schim omhoog, heilbot!
De vis duikt weer de diepte in maar terug aan de
oppervlakte gooit cowboy Harrie vakkundig de lasso om de staart en de eerste
heilbot is een feit. Wat een vis, 120 cm! Niet slecht voor een eerste heilbot.
Jakob legt zijn hengel op het verhoogde zitgedeelte achter in de boot en hoe
het kan, Joost mag het weten, maar opeens ligt zijn hengel overboord. Een
prachtige 30 lbs. Penn Overseas met een Penn Atlantis 5000 molen twv 300 euro
zinkt naar de zeebodem. Een flinke domper op de feestvreugde. Om middernacht
meldt Jakob dat hij 67 is geworden en om 0.04 uur komt het eerste
verjaardagcadeautje. We zingen: “Lang zal hij leven” terwijl hij met een kromme
hengel staat en er uiteindelijk een kabeljauw van 104 cm aan boord komt.
.
Ik vang ook nog eens de enige lom van de dag dus is ook de tweede target al een
feit. We stoppen om 1.30 uur en om 2.30 uur rol ik mijn bed in. De zon schijnt
nog steeds….
Zaterdag 13 juli: Het is rustig en bewolkt. Om
11 uur varen we de haven uit. We proberen het bij de ingang van een fjord. Bij
Storekorsnes komen vijf fjorden samen. Vergelijk het met het middelpunt van een
zeester. We zitten al snel tussen de duikende meeuwen. Je voelt de koolvis
tegen de lijn aantikken. We vangen kabeljauw, koolvis en zeewolf. Ik ben heel
tevreden met de een kabeljauw van 98 cm en een heel grote krab vol met stekels.
Jakob haalt een grote zeewolf omhoog die alleen het staartje van de shad in
zijn bek heeft en pas na enig aandringen wil het loslaten. ’s Avonds is het
windstil en er is weinig stroming.
We
krijgen nauwelijks beet. Toch weet Harrie een heilbot van 85 cm te vangen en
Peter verspeelt een kleiner exemplaar naast de boot. Na afloop smaakt de rum
met cola mij goed. Om 2.30 uur rol ik weer mijn bed in.
Zondag 14 juli: regen, regen en veel wind. We
besluiten dan ook om uit te slapen. Om 12.00 uur gaan we toch maar het water
op. Vanwege de golven vissen we vlakbij de haven. Op 18 meter diepte denk ik
een kabeljauw(tje) gehaakt te hebben maar toch mijn grote vreugde komt er aan
de pilker een heilbotje van 52 cm omhoog. Mission accomplished, ik heb de drie soorten
van mijn targetlijstje gevangen! We vissen vrolijk door en vangen niet veel
maar wel groot.
Allemaal
kabeljauw van rond de 90 cm plus nog twee kleine heilbotjes. Dan krijg ik een
droge tik, ik sla aan maar mijn hengel staat monotoon krom. Ik laat de hengel
zakken en tik weer omhoog; hetzelfde resultaat. “Ik zit vast aan de grond”, zeg
ik tegen Jakob. Ik ben echter nog niet uitgesproken of mijn molen explodeert.
10, 20, 50 meter wordt van de molen afgerost en de heilbot gaat maar door. Pas
als er een 100 meter van de molen af is, weet ik de vis te stoppen. Harrie
heeft ondertussen de motor gestart en vaart langzaam achter de vis aan. De dril
lijkt eeuwig te duren. Als ik 10 meter wint, trekt de vis het er zo weer vanaf.
Dan komt het moment dat ik de vis los voel komen van de bodem. Na een half uur
komt de vis voor het eerst aan de oppervlakte. Cowboy Harrie slaat meteen toe
en de heilbot slaat het water tot schuim. Ik verwacht elk moment dat Harrie met
lasso en al overboord gaat maar vloekend en tierend houdt hij stand en met drie
man trekken een heilbot van 145 cm aan boord.
Ik kan het niet
bevatten, wat een dril, wat een vis! Na het fotograferen en terugzetten heb ik
zeker een half uur voor mij uit zitten staren om de emotie te verwerken
Als
klap op de vuurpijl vangt onze nestor Jakob ook nog een moddervette kabeljauw
van 112 cm. ’s Avonds gaan we weer het water op, de wind zwakt af en de zon
schijnt. Het is echt mijn dag want ik vang aan de rippleshad nog kabeljauwen
van 111 en 103 cm. Iedereen vangt mooie kabeljauwen van 75 tot 95 cm en Peter
vangt ook nog een heilbot van 75 cm.
Maandag 15 juli: We
vissen wederom een middag- en avondsessie. s’ Middags vangen we kleine
kabeljauw tot maximaal 60 cm, diverse lommen en een enkele zeewolf. Het is
prachtig weer en we vissen in onze sweater. s’ Avonds is het compleet bal. We
vangen allen dikke kabeljauwen van 90+ formaat. Peter verbetert zijn P.R. tot
105 cm; een vis van 14 kilo.
.
Jakob vangt twee biggen van 109 en 110 cm. Wat een feest, echt niet normaal!
Dinsdag
16 juli: Afgelopen nacht was het nog rustig, nu is er weer een ruige zee die
ons noodgedwongen onder de kant houdt. We zien weinig actie. Harrie vangt nog
wel een kabeljauw van 94 cm en Jakob slaat weer eens keihard toe met een
prachtige heilbot van 111 cm. Peter vangt ook nog een mooie koolvis van 65 cm. s’
Avonds treffen we in de haven een Noorse visser die net zijn drijfnetten heeft
gecontroleerd. Op de steiger liggen twee zalmen van om de nabij de meter. Wat
een schitterende vissen. Maar goed, de nabij gelegen Alta is niet voor niets de
beste zalmrivier van Noorwegen.
Woensdag
17 juli: Het kan verkeren zei Bredero. Vandaag is het weer raak. We vangen vooral
s’ ochtends allemaal weer flinke kabeljauwen. Het is de dag van Peter. Hij
vangt onder andere kabeljauwen van 100 en 107 cm. Die laatste vis is moddervet
en weegt maar liefst 15,5 kg. ’s Middags besluit ik om naar de haven te gaan op
jacht naar klein gespuis. Alles is welkom. Ik vis met twee lichte hengeltjes en
als aas een flintertje koolvis. Al snel komt er een koolvisje omhoog maar omdat
de ferry komt aanmeren moet ik noodgedwongen uitwijken naar de zijkant van de
steiger. Er komt daar alleen een wijtingkje omhoog. Als de ferry vertrekt, loop
ik weer naar de kop van de steiger en gooi uit in het nog nakolkende water.
Meteen is het raak. Wat is dit? Het 40-grams hengeltje buigt als een hoepel,
lijn wordt van de molen getrokken. Wat heb ik nu weer gehaakt? Tot mijn
verrassing komen er drie koolvissen tegelijk omhoog. De grootste is 44 cm en
dat op haakjes nummer 10! De avondsessie levert geen hele grote vissen op maar
we vangen tot weer kabeljauw tot 85 cm en Peter scoort ook nog een heilbot van
84 cm. De wind valt weg en met een zonnetje driften we over het fjord en
genieten we voor het laatst van de ondergaande zon die net achter de bergen
verdwijnt.
Donderdag
18 juli: We vissen deze dag tot drie uur s’ middags. Daarna gaan we inpakken want
de vrijdag moeten we om vijf uur in de ochtend naar het vliegveld. Jakob vangt
nog een heilbot van 75 cm, Peter en Harrie vangen meterkabeljauwen van 105 en
102 cm. Totaal hebben we deze week 11 heilbotten gevangen waarvan drie boven de
meter (111, 120 en 145 cm) en minimaal drie verspeeld. Opvallend genoeg werden
de twee grootste heilbotten gevangen op een 300 grams bananenpilker. Ook vingen
we elf meterkabeljauwen en van de exemplaren van tussen de 90 en 100 cm ben ik
de tel kwijtgeraakt. Daarnaast vingen we allemaal ook mooie lommen en
zeewolven. De heilbot van 145 cm was de vangst van mijn leven. Ik heb in Spanje
meerval van over de twee meter gevangen maar nog nooit heeft een vis of een
dril zoveel indruk op mij gemaakt als deze heilbot. Hier zal ik nog maanden van
nagenieten!
Ronnie
van Beem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten