De start van de competitie 2011. Met 10 man vertrekken we vandaag naar Roptazijl.
Vrijdag nog aas gehaald bij Rotgans in Hippolytushoef aan de andere kant van de afsluitdijk. Mooie slijkzagers en pieren dus daar zal het vandaag niet aan liggen.
Het weer zit ook mee; zon en een matige noordwestenwind.
We vertrekken vandaag iets later dan normaal omdat het pas om 13.45u hoog is.
De sfeer zit er onder de mannen al goed in. Het nodige visserslatijn wordt uitgewisseld, het ene verhaal nog mooier dan het andere. Sommigen hebben de wintercompetitie van HSV nog meegedaan en Piet H. en Ronnie hebben de lokale Friese snoekstand drastisch naar beneden gebracht. Weer anderen zoals de Douma’s ontwaken vandaag uit een hele diepe winterslaap. Hoop maar voor hun dat zijn hun tuig op orde hebben, want sinds vorig seizoen hebben ze zeker bij het zeevissen een reputatie hoog te houden.
Om half negen loten, ik trek nummer 1 (mijn eerste 1 in 2 jaar tijd) en mag dus als eerste een stekkie uitzoeken, lekker begin. Negen uur starten we de wedstrijd, maar het is nog compleet eb en het water ligt op minimaal 60/70 meter van de dijk. Sommigen zullen hierdoor wellicht een uurtje missen, maar ik niet. Ik weet mijn ene hengel zo’n 5 a 10 meter over de vloedlijn te gooien. Met de andere hengel loop ik de pier op die nu bij eb begaanbaar is. Beetje oppassen want glad is het wel. Anne zit op dezelfde pier te vissen, hij links van de pier ik rechts. Een pier verderop staat Tjip Douma en weer een pier verder staan Marten en Tjerk Douma. Geduchte concurrenten want een beer die uit zijn winterslaap is die heeft honger…
De eerste beer die echter een paar vissen op de wal slingert is Anne. En dan denk je dat ie wellicht blij is, maar nee hoor, hij moppert er vrolijk op los dat hij aan de verkeerde kant van de pier zit te vissen omdat de stroming aan de rechterkant sterker is. Ik zal dan wel niet kunnen vissen, want bij mij komt er geen botje boven. Anne moppert vrolijk verder terwijl hij ook bot 2 en 3 in het eerste uur links van de pier bovenhaalt.
Na anderhalf uur staat het water dusdanig ver dat ik de pier verlaat en met beide hengels vanaf de wal verder ga. Als ik net opgelucht de eerste vissen in de emmer gooi, komt Tjerk enthousiast aanlopen met een grijns van oor tot oor. Hij blijkt de honingpot gevonden te hebben en staat likkebaardend zijn vis te tellen. Nou nee, eigenlijk is hij de tel al kwijt, zegt ie. Hij blijkt 4 behoorlijke botten gepakt te hebben van gemiddeld 30 cm. Eén is zelfs 35,0 cm en doet dus gewoon mee voor de grootste zeevis. Tjerk heeft er behoorlijk actie van gehad want hij heeft ze 2x als doublet binnengehaald. Vragend naar zijn geheim, zegt ie dat hij zo’n 20 meter van de wal bovenop een rotspartij zit te vissen.
Nou heb ik toevallig zo’n 10 meter naast mij ook zo’n rotspartijtje liggen, maar als ik mijn tuig daar drop dan zit ik gehaaid bij de eerste worp al vast.
Toch maar proberen om iets dichterbij bij mijn rotspartijtje te gaan liggen. Succes blijft echter uit en als ik na een wedstrijdje touwtrekken mijn tuig ternauwernood weet te redden, geef ik toch maar weer een slinger naar voren. En met succes want ik zie vrijwel direct wat gefriemel op mij feedertop. Ik moet even terugdenken aan de miereneukerig kleine tikjes die je tijdens het wintervissen op witvis ziet. Maar nee, we zitten nu aan het wad en wat ik bovenhaal is een overweldigende puitaal van maar liefst 14 cm. Ook Tjip mijn buurman 30 meter naast mij heeft last van een puitalenplaag. We vanger er vandaag allebei 3. Anne en Tjerk zitten ondertussen in een wedstrijdje ver plassen want beide blijven aanlopen met bot, de één nog mooier gevangen dan de ander. Als je in de winning mood zit, dan hoef je ze helemaal niet meer in de bek te haken; aan de vin of staart kan ook prima.. Met nog 2 uur te gaan heeft Tjerk 9 botten met een lengte van
231cm en zit Anne op 8 botten en 2 meter.
Ik blijf mijn visjes gestadig aan wel pakken, maar tegen het geweld van Tjerk en Anne kan ik niet op. Dan breekt een kwartiertje postzegel verzamelen aan; Anne pakt er 1 van 9 cm, ik een van 11 en Tjip eentje van 10 cm. Ruilen doen we niet aan bij vissen dus op eigen kracht verder voor het kwartet. Dat lukt alleen Anne nog. Tjerk haakt de laatste uren af, de pot is leeg en tevreden leunt hij achterover genietend van de 1e lentedag compleet met bloemetjes en bijtjes.
Anne heeft vandaag ervaren dat er ook op links soms wat valt te halen en gaat er gelijk maar met de dagwinst vandoor.
Bij het gemaal gekomen, blijkt de dag voor iedereen redelijk tot zeer goed te zijn geweest,. We hebben nog even discussie of we de laatste jaren wel vaker zo goed gevangen hebben. We hebben met 10 man, 56 botten en 15 puitalen binnengehaald. Gemiddeld 7 vissen per man. Voor het gemiddelde per persoon weten we het niet, maar de hoogste dagvangst van Anne ligt in ieder geval hoger dan vorig jaar, toen Marten (kampioen zeevissen 2010) 249cm noteerde. Dezelfde Anne noteerde overigens eind 2009 een nog betere dagvangst met maar liefst 360cm. Tja ,dat zal dan wel die ene keer zijn geweest dat ie wel rechts van de pier kon vissen….
De eerste 5 van de dag:
1. Anne Dijkstra 286 cm
2. Tjerk Douma 231 cm
3. Ronny Dijkstra 201 cm
4. Ronnie van Beem 171 cm
5. Rob Ras 153 cm
Groeten,
Ronny Dijkstra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten