Piep, piep, piep…. De wekker vertelt me dat het 6.00 uur is. Zeven en een half uur eerder stond ik nog in de zaal te volleyballen. Berlikum werd met 7-0 verpletterd, het weekend was in ieder geval uitstekend begonnen. Opstaan, tijd voor de volgende uitdaging! Met een dampende kop thee check ik snel nog even op internet de wind. Gisteren werd er nog windkracht zes tot zeven voorspeld maar gelukkig blijkt er nu bij Harlingen zuidzuidwest 4/5 te staan. Dat ziet er dus goed uit. Even voor zevenen ben ik bij de benzinepomp. Vijf minuten later is iedereen er. We zijn met z’n tienen. Een mooi ploegje: vader en zoon Dijkstra, de Douma clan (drie man sterk), Piet Hoekstra, Rinus Sixma en ik, zei de gek. Rob Ras en Jappie Zuidhoek zijn zoals altijd al onderweg om het aas op te halen in Zurich.
Rond half acht staan we bij de dijk. Na het uitdelen van het aas en het trekken van de lotjes vertrekken één voor één de auto’s. Oeps, vergeten de wedstrijdkaartjes uit te delen. Gelukkig herinnert Ronny Dijkstra me eraan. Hij neemt wat kaartjes mee voor de mensen die verderop zitten. Zelf besluit ik om niet te ver van de vishevel af te gaan zitten. De beoogde plek blijkt nog vrij. 100 meter naar links van me zitten Piet en Rinus, ruim naar rechts Jappie en Rob. Het is twee uur voor hoog, de vis moet dus al vlak onder de kant zitten. Snel optuigen, beazen en ingooien maar. Ondertussen maak ik de reservehengel wedstrijdklaar. Na 20 minuten tijd om op te halen. Eerste hengel niks, tweede hengel ook niks. Dat valt me toch tegen. Ik had gezien het hoge waterpeil toch wel gelijk wat verwacht. Ik besluit om even naar links te lopen. Dat is toch het grote voordeel van deze visserij, je kan rustig even een praatje maken met je buurman, de bot bijt zichzelf toch wel vast. Rinus blijkt net de eerste vis gevangen te hebben, een bot van 26 cm. Een kwartier later haal ik voor de tweede keer op. Eerste hengel weer niks maar bij het halen van de tweede hengel voel ik een veelbelovende weerstand. Niet te vroeg juichen, het kan ook een bos zeewier zijn. Dan buigt de hengel nog verder door. Wat een heerlijk gevoel, onmiskenbaar bot die naar de bodem probeert te duiken. Tsjakka, zowaar een doublet, twee botten van 24 en 25 cm. 20 minuten later komt nummer drie op de kant. Na een uur vissen heb ik al drie botten, dus 6 uur vissen x 3 botten = 18 stuks. Haha, maar zo werkt het natuurlijk niet… Het tweede uur verloopt zonder enige aanbeet, maar weer even buurten. Rob heeft één bot, het was zelfs een doublet maar vlak voor de kant koos nummer twee weer het ruime sop. Jappie heeft nog niks. Over links zie ik ook actie. Piet heeft in het tweede uur drie botten gevangen, vrij dicht onder kant. Ik probeer daarna van alles. Ik vis op alle afstanden van vijf meter onder de kant tot 100 meter ver. Ik vis passief en slepend, met zeepier, zager en spiering, met dwarrellijnen en bezemuithouders, maar noppes. Om me heen vangt een ieder wel een visje maar ik wordt hoe langer hoe chagrijniger. Ook Jappie, die in de tussenstand bovenaan staat, heeft twee mooie dertigers op de kant. Na vijf uur vissen staat mijn teller nog steeds op drie. Vier uur lang geen enkele aanbeet (wanhoop, wanhoop!) In het laatste half uur heb ik Piet en Rinus in korte tijd enkele vissen zien vangen. Piet heeft er ondertussen al zeven en Rinus vier. Ik besluit daarom naar links te verkassen. Op de nieuwe plek gebeurt in het laatste uur dan toch nog het wonder. Ik haal nog vier keer op en elke keer komt er een bot omhoog, de laatste bij het inhalen na het eindsignaal. Alle frustratie verdwijnt al sneeuw voor de zon. Door de vangst in het laatste uur pak ik dik tevreden in,
ongeacht hoe de anderen het gedaan hebben. Bij de uitslag blijk ik zowaar een tweede plek gescoord te hebben. Dit zijn toch de lekkerste wedstrijden waarbij je vanuit een (grote) achterstand je toch nog in de prijzen weet te vissen. Totaal zijn er door tien man 41 (alleen maar) botten gevangen. Opvallend is dat er geen enkele bot kleiner was dan 20 cm en 15 botten waren 30+ cm. Over het formaat mogen we dus niet klagen, hoewel gezien de goede omstandigheden de totale vangst mij toch wat tegenvalt. Door het schrapresultaat kan zelfs nummer tien in het tussenklassement nog kampioen zeevissen worden Het wordt nog spannend bij de laatste wedstrijd. De
uitslag (beste vijf):
1. Piet Hoekstra 15 220 cm 8 botten
2. Ronnie van Beem 14 172 cm 7 botten
3. Tjipke Douma 13 169 cm 6 botten
4. Rinus Sixma 12 111 cm 4 botten
5. Anne Dijkstra 11 95 cm 3 botten
Groet, Ronnie van Beem
Geen opmerkingen:
Een reactie posten