Op 16 april heb ik samen met Atte de Vries namens rayon Noord de selectiewedstrijd bij Wijk aan Zee gevist. De wedstrijdleiding vertelde ons dat door nieuwe regelgeving slechts één van ons zich kon plaatsen voor Het NK. Een grote domper want hoe vaak heb je de kans om een NK te vissen op je thuiswater? Groot was dan ook de vreugde toen er bij ons beiden een dikke envelop van Sportvisserij Nederland in de bus viel met een uitnodiging voor het NK!
17 september is de dag van de waarheid. Alles is uit de kast gehaald, Atte is zelfs nog naar IJmuiden gereden om slikzagertjes op te halen en de donderdag voor de wedstrijd hebben we nog geoefend op het parkoers. Tenminste dat dachten we want bij het uitreiken van de wedstrijdnummers blijkt dat er voor het eerst is besloten op het parkoers links van de hevel uit te zetten. En ik moet achteraf zeggen dat dit een prima beslissing is geweest. Voordeel van dit parkoers is dat je altijd water hebt en geen last van strekdammetjes. Nadeel is dat je moet oppassen niet te vallen over alle uitstekende steenblokken. Ik blijk stek D13 geloot te hebben en Atte C8. Vak A staat helemaal bij de zoutfabriek en vak E vlak tegen de hevel aan. Zoals altijd hebben we ruim de tijd om alles in orde te maken. Als ik hier mee bezig ben, zie ik 20 meter uit de kant een vis jagen. Dat moet wel zeebaars zijn, ik besluit dan ook om vlak onder kant te gaan vissen.
Tien uur gaat de toeter, bij de tweede inworp al een aanbeet en ook de inworp daarna is het raak, beide keren een zeebaarsje van 21 cm. De controleurs zijn net geweest als mijn hengel alweer staat te klapperen, nu een zeebaarsje van 28 cm. Wat een raketstart, drie zeebaarsjes binnen en half uur. Het tweede half uur vang ik zowaar nog een mooie bot van 30 cm. Na een uur heb ik precies een meter vis maar daarna kan ik ze niet meer vangen. Om me heen komt zo nu een dan een bot of baarsje omhoog maar ik ben alleen maar krabben aan het voeren. De zeebodem moet bezaaid zijn met krab, na zes, zeven minuten zijn al je haken schoon leeg, het is dan ook hard werken. Na drie uur dan eindelijk weer een aanbeet; een bot van 29 cm. Even later weer beet, de top blijft maar rammelen, een typerende aanbeet van een zeebaars maar als ik binnen haal hangt er niks. Zwaar balend vis ik door. Gelukkig komt er een kwartier voor het einde nog een bot van 34 cm omhoog. Ik eindig op 164 cm. Mijn beide buurmannen hebben allebei twee visjes. Ik heb het zeker niet slecht gedaan maar er is in ieder geval één visser in het vak die het beter heeft gedaan dan ik. Atte heeft een vak verderop alles uit de kast gehaald maar komt niet verder dan een bot van 33 cm.
Terug in Harlingen blijkt dat er in vak A veruit het beste is gevangen en in vak E het slechtst. Hoe dichter je bij de hevel stond, hoe slechter de vangsten. Er is heel veel zeebaars gevangen tot 40 cm, ook veel bot en nog een enkele fint en paling. Ik hoor dat er iemand 23 vissen heeft gevangen, bijna alleen maar zeebaars. Bij het bekend maken van de uitslag wordt vanaf plaats 25 de uitslag voorgelezen. Bij 14 wordt mijn naam opgenoemd, derde in het vak en 14e overall van de bijna 100 deelnemers. Balen als blijkt dat ik 1 vis tekort kom voor de eerste tien en een medaille (mijn ultieme natte droom). Pfff, dit zal nog wel even nadreunen.... vooral die gemiste aanbeet...
Maar goed die gozer die ik onderweg zag staan met zijn auto in de prak zal meer balen. Ik moet gewoon dik tevreden zijn met dit resultaat!
Ronnie van Beem
Geen opmerkingen:
Een reactie posten