Translate

Zoeken in deze blog

maandag 30 mei 2011

Bootvissen bij Eernewoude, 28-05-2011

HSV Leeuwarden en Visclub Oebele

Brasemvissen doe je vanaf de kant met een feeder of vaste stok. Je zoekt een mooi stukje aan de waterkant, liefst met wat begroeiing aan de overkant. Op de plek waar je zit het liefst een mooi stukje gemaaid gras waar je je stellage opbouwt en je visapotheek uitstalt. Een comfortabele
viskoffer met of zonder rugleuning wat je maar het fijnste vind zitten. Je hebt minimaal 2 maar liever 3 a 4 hengels of topsets klaarliggen zodat je snel kunt schakelen als de omstandigheden dat van je vragen. Parapluutje bij de hand om ook het weer te kunnen trotseren en voila de wedstrijdvisser is er klaar voor…
Ooh, en natuurlijk staat de auto achter je geparkeerd, want met al die spullen wil je natuurlijk niet ver sjouwen en als de pleuris uitbreekt dan kan je altijd nog effe in je auto duiken.
Nou ja, zóó gaan we het vandaag dus lekker niet doen. Vandaag gaan we het anders aanpakken. Vandaag gaan we met een minimum aan materiaal en andere benodigdheden op pad. Vandaag geen comfort, beperkte ruimte om je heen, en geen auto in velden of wegen te bekennen. Vandaag gaan we in koppels vanuit een bootje vissen. Stoer hè? Of gewoon een beetje gek? En wacht eens even, zaterdag 28 mei, was dat niet die zaterdag dat het zo bewolkt was, regende en koud en winderig was?
Nou, zo leek het misschien, wij vonden het wel meevallen. Sterker nog, we zijn met 8 man weggeweest en vonden het allen geweldig. We zijn de bootjes goedgemutst ingestapt en als enthousiaste jonge honden weer uitgestapt.

Photobucket

En wat was er dan zo leuk aan? Nou, misschien helpt het om een vergelijk te maken met vakanties. Je kan natuurlijk lekker een hotelletje boeken met zwembad en een onbeperkt zuip- en vreetarrangement waar je de hele dag op je gat ligt te zonnen met een cocktail in je hand. Maar je kan ook op een leuke camping met je tentje in de natuur gaan staan en ’s ochtends tussen de rondhuppelende konijnen ontbijten, ’s middags er op uit trekken naar natuur & cultuur en ’s avonds op wat lullige gasjes een wereldmaaltijd in elkaar flansen die je met een biertje of wijntje oppeuzelt. Dit alles terwijl je vogels hoort fluiten de zon ziet ondergaan op het naastgelegen meer. Nou ja, zoiets is het dus, iets minder luxe maar wel heerlijk in de natuur. In een volkomen rustige en ontspannen omgeving je hobby uitoefenen. Wat wil je nog meer?
Photobucket

Natuurlijk moet je wel even het juiste stekkie opzoeken, want het waaide inderdaad vrij fors, het was redelijk bewolkt en in de wind was het koud. Wij zochten dan ook allen een plekje op in de luwte van de bomen en het riet. De temperatuur was in de luwte lekker en we hebben slechts af en toe een buitje gehad. Maar genoeg geluld we kwamen natuurlijk wel om te vissen. Ik zat met Germ Postma in de boot en hadden een prachtig plekje met pompeblêden aan weerszijden van de boot. Omdat naast het genieten van een gezellige dag in de natuur ook een wedstrijd visten, gooi ik driect mijn picker bij de pompeblêden terwijl ik mijn vaste stok met vier deeltjes klaarmaak. Maar daar kom ik dus niet aan toe want ik krijg direct rammen om mijn picker. Voorns, voorns, voorns, dit is leuk. Als ik dan uiteindelijk 5 minuutjes krijg om de stok klaar te maken en begin met peilen, blijkt dat we zo’n 30 cm water rond onze boot hebben. Oei, dat is wel heel weinig en ik vraag me af of we zo wel brasem gaan pakken. Een belletje naar de ander boten leert dat zij allen gemiddeld een meter tot anderhalf aan water hebben. Ik besluit om maar met de picker naar de vaargeul te gooien en de vaste stok even te laten liggen. Germ die echt minimalistisch op pad is gegaan met een picker en een emmer met wat lijntjes, voer en maden, gaat voor de voorns bij de pompebleden. De voorns blijven het eerste uur maar komen, maar na een uur is het op mijn stek dan toch raak. Een prachtige grote vis knokt voor wat hij waard is en komt hevig kopschuddend dichterbij. Germ helpt maar even een handje want ophalen en scheppen tegelijk in een schommelend bootje is best een kunst als de vis flink partij levert. Boven water komt een prachtige mooie brasem van boven de 50cm. Vlak daarna nog een leuk brasempje en ik denk dat ik ze op voer heb, maar het valt vervolgens stil.

Photobucket

Met vissen althans want Germ die praat en praat maar door. Nooit geweten dat die man zoveel te vertellen heeft. Normaal gesproken zit Germ namelijk meer te slapen aan de waterkant dan te vissen. Nou vandaag niet, hij is klaarwakker. Dat mag ook wel want vanmorgen had hij zich verslapen waardoor we nog een half uurtje extra moesten wachten voordat we vertrokken. Maar ach ook zoiets maakt op zo’n dag niets uit. Gezelligheid en ontspanning staan voorop.
Nadat Hans van mij verneemt dat ik brasem vang op een afstandje van de boot gaat hij over van vier deeltjes naar een stok van 11 meter. Hij vangt nu ook brasems. Wel vraag ik me af hoe hij in hemelsnaam die grote stok elke keer afsteekt in dat mini-bootje… alleen dat al is een knappe prestatie.
Even verderop zitten Jappie en Hennie aan een aanlegsteigertje want een vrouw kan haar behoefte nou eenmaal iets minder makkelijk kwijt dan een man. Jappie en Hennie vangen veel klein spul met de vaste stok. Elke keer als Jappie een brasem of grote blei vangt dan horen we een kreet en wordt de vis effe in de lucht gehouden. Germ en ik zien dan ook Jappie langzaam aan ons aan het inhalen is.
Ook Anne en Ali zijn ons aan het inhalen want ook zij weten tussen al het voorngeweld wat brasems te pakken. En wji vangen geen brasem meer en ook de voorns houden op. Bij mij althans, geen tikkie meer. Germ blijft de ene forse tik na de andere te krijgen, maar weet ze niet te haken. We veranderen zijn materiaal hier en daar maar ook dat helpt niet. Het wil erbij mij niet in dat die vissen niet te haken zijn.
We besluiten om van plek te wisselen. Ik ga met de hengel van Germ op zijn stekkie vissen en vice versa. Maar alsof er een vloek op mij rust krijg ik vervolgens geen tik op de hengel van Germ en begint Germ de ene na de andere voorn te pakken met mijn hengel… Tssss, ongelofelijk. Maar gelukkig begin ik ze dan ook weer te pakken.
Als we om vier uur stoppen, zien we na een kwartiertje het bootje van Hans en Dick worstelen in de golven zo’n 500 meter verderop.
Photobucket

De wind is aangetrokken de lucht is behoorlijk dichtgetrokken. Waarschijnlijk krijgen we zo alsnog een fikse bui.
Als Hans en Dick dan uiteindelijk toch komen aanmeren om te wegen, blijkt dat het leefnet van een woeste vaart naar ons toe gescheurd te zijn. Das mooi lullig want Hans en Dick hadden veruit de meeste brasems in het net. Maar Hans haalt er zijn schouders over op. ‘ Ik heb lekker gevist en heerlijk gezeten, dus ach..’ , is zijn commentaar.
En zo is het, we hebben gewoon allemaal een lekker dagje zitten vissen. Ook de fikse regenbui die we onderweg terug op ons dak krijgen, kunnen de pret niet meer drukken. Al varend wordt er nog wat drop uitgewisseld, nemen Hans en Anne nog wat spannende routes door kleine vaartjes en blijft Germ rustig doorgaan met wat hij de hele dag al doet; praten.
Photobucket

Aangekomen bij de bootverhuurder is hij verbaasd dat we zo lang zijn weggebleven met dit weer.Maar ach we zijn gewoon lekker weggeweest. En we zijn het erover eens dat dit zeker voor herhaling vatbaar is!

Groeten,
Ronny

Geen opmerkingen:

Een reactie posten