Dit najaar hebben we vier zeeviswedstrijden gevist met onze visclub. De eerste wedstrijd was op 7 november op de dijk bij Harlingen. Het was een heerlijke dag, geen wind en volop zon, de jas kon zelfs uit. Natuurlijk vissen we geheel coronaproof,
minimaal 30 meter tussenruimte, ieder mocht zijn eigen vangst meten en de uitslag via de app. Winnaar werd Laas Faber met 494 cm, een mooie 2e plaats voor Marten “meneer” Douma (432 cm). Met slechts één cm verschil tot nummer 4 (399 cm om 398 cm) werd ik zelf nog net 3e met 14 botten en een dikke spiering van 22 cm. Op één scharretje na bestond de vangst verder alleen maar uit bot.
Twee weken later op 21 november de tweede wedstrijd. Nu waren de omstandigheden heel anders. Vanwege de zuidwestenwind kracht 6/7 besloten we uit te wijken naar de haven van Harlingen. Hier konden we achter de auto nog enigszins beschut zitten en vissen. Het begon goed voor mij, de eerste drie worpen drie zeebaarsjes maar de rest van de wedstrijd kwamen er nog maar zes visjes bij. De vangst bestond voornamelijk uit ondermaatse zeebaarsjes van 20-23 cm en enkele botjes. Wederom een 1e plaats voor Laas Faber (17 zeebaarsjes en 1 botje) met de beide Pieten (Hoekstra en Topma) naast hem op het podium.
De 3e wedstrijd op 7 december was wederom op de dijk bij Harlingen. Wat werden we verwend deze dag. Heerlijk in het zonnetje in de luwte achter de dijk en heel veel vis. Zelf ving ik 26 botten. Dat moest toch genoeg zijn voor een 1e plaats zou je zeggen, maar nee hoor. Laas had er 28 (754 cm) en Mark Damen ving er zelfs 30 (825 cm). De vangst bestond uit enkele scharren en puitaaltjes, een vijfdradige meun en heel veel bot. Veel beter kan zeevissen niet worden.
Voor de 4e en laatste wedstrijd op 21 december waren de verwachtingen dan ook hoog gespannen maar dat viel vies tegen. De dag begon zeker slecht voor Atte de Vries die in zijn enthousiasme voor de wedstrijd op het parkeerterrein zijn auto op een klein paaltje schoof. Gevolg voor Atte de nodige schade en een vroeg einde van de wedstrijd vanwege een gedwongen bezoek aan de garage.
Ik heb zelf twee uur moeten wachten op mijn eerste vis en vreemd genoeg ving ik er toen ook meteen drie achter elkaar. Weer twee uur later precies hetzelfde ritueel. Totaal dus zes botjes na vijf uur vissen. Laas Faber naast me deed het een stuk beter met 13 vissen waaronder zelfs een triplet van een schar en twee botten en ook nog twee doubletjes. Atte werd ondanks een uur eerder stoppen toch nog derde met acht botten en gelukkig viel de schade aan de auto mee. Marten Douma was dit keer het alfamannetje met maar liefst 14 botten, twee puitalen en een zeebaarsje.
Uiteindelijk werd de zeecompetitie gewonnen door Laas Faber. Met alleen 1e en 2e plaatsen stak hij er dit (na)jaar met kop en schouders boven uit. De trofee voor de grootste zeevis was een prooi voor Marten Douma met een bot van 40,3 cm.
Groet, Ronnie van Beem
Geen opmerkingen:
Een reactie posten