Files, files, files… Net als de vorige keer sta ik muurvast op de Oostergoweg.
Het lijkt wel of al het uitgaand werkverkeer via de Oostergoweg richting platteland gaat. Over een stuk van 400 meter
van stoplicht naar stoplicht doe ik dit keer ‘slechts’ een half uurtje. Ik heb nog geen minuut gevist en toch zitten de slijmsporen al overal op mijn auto… Van de naaktslakken weliswaar want die halen me links en rechts in.
Enfin als ik 45 minuten later de immense afstand van 3 kilometer overbrugd heb, sta ik aan de waterkant. Vijgeboom staat vol ongeduld te wachten, hij heeft al geloot en overhandigt mij de spullen voor de weging. Hij vist niet mee want hij heeft een vergadering over de WK Dames die eind augustus aan het van Harinxmakanaal bij Nylan zal plaatsvinden.
Hans vertelt nog snel dat Piet Roedema hier net zat en zo 3 brasems achter elkaar eruit trekt, de tekenen zijn gunstig.
Maar zodra Hans zijn hielen licht, trekken donkere wolken zich samen boven het parcours en ja hoor, het begint behoorlijk te regenen tijdens het opbouwen.
We zijn met 9 man en dat betekent dat we 4 koppels hebben en dat 1 ongelukkige in zijn eentje vist: ik dus. Wel heb ik gelukkig het voordeel van de kopstek. Naast mij Jan Mutsaars en Johannes de Jong. In het midden Anne en Aris, daarnaast Piet en Piet en op de staart de jongste en de oudste van het stel; Bjorn en Jaap.
Ik besluit strak tegen de overkant en op 12 meter te gaan vissen. Geen enkele strominig in het water, de paar weggekniopte rietstengels blijven de hele avond voor mijn voeten drijven. En de regen gaat maar door en zolang het regent krijg ik geen tik op mijn hengel. Ik probeer van alles, wormen, casters, pinkies, maiskorrels en mix van dit alles, maar nergens bijten ze op.
Tegen acht uur heb ik 1 visje en buurman Jan is erg blij want hij heeft er 3. Maar dan stopt de regen en komt ook het zonnetje er nog even bij kijken. De vis heeft er ineens ook weer zin want het begint te bijten, nauwelijks waarneembare tikjes maar wel uitgezogen maden. Ik besluit om lichter te gaan vissen, korfje van 10 gram en onderlijn met haak 16, 10 honderste. Nu ineens een mooie kromtrekker. Ik sla aan, voel het kopschudden en dan niks meer, lijn gebroken. Da’s balen, maar goed toch nog maar eens met hetzelfde recept proberen en ja hoor, er gebeurt exact hetzelfde, haken, kopschudden en … lijnbreuk. Hmmm weer terug naar een onderlijn van 14 honderste, haak 12. Maar ja, nu weer slechts leeggezogen maden. Hoe krijg ik in hemelsnaam de vis te pakken? Ze zitten eindelijk op stek maar vangen doe ik ze niet.
Uit een korte inforonde blijkt dat de rest ook niet goed vangt, alleen Jaap en Bjorn hebben brasems. Wormen zouden uitkomst bieden, maar die heb ik nog niet. Mijn online bestelling is een dag te laat aangekomen. Dus ik probeer het nog eens met een maiskorrel met een made als stopper. En ja hoor, 5 minuten later een leuk bliekje. Dit is het recept, maar de wedstijd duurt nog maar 45 minuten. En in die 45 minuten krijg ik het nog behoorlijk druk, want ineens duikt de ene na de andere bliek op mijn maiskorrels. Dit doen ze echter wel zo gretig dat ik constant haken achterin de keel heb zitten. Veel prutswerk dus met lijnen vervangen. Ik weet in de resterende tijd nog een leuke maal aan bliek eruit te trekken, maar is het genoeg?
Nee, bij de weging blijken Bjorn en Jaap met ruim 3 kg de meeste vis te hebben. Voor Bjorn een mooie generale repetitie want zaterdag vist hij mee aan het Fries kampioenschap voor jongeren. Hopen dat hij dan weer een eerste plek weet te halen, kunnen wij grote mannen in ieder geval zeggen dat we door de Fries kampioen verslagen zijn…
Groet,
Ronny Dijkstra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten