Visvakantie in IJsland

Penn IJsland Festival Sudavik augustus 2011. Deel 1

Oorspronkelijk hadden wij het voornemen om een keer naar Noorwegen te gaan maar daar ik nogal opzag tegen de autoreis van 2500 km heen en terug,
heb ik mijn maat gevraagd of hij IJsland niet zag zitten. Dan hoefden we alleen maar naar Schiphol te rijden en bovendien is het IJslandfestival een unieke mogelijkheid om met zijn tweeën naar zo’n fantastische bestemming te gaan. Jakob heeft er een maandje over moeten nadenken maar eind november was de kogel door de kerk. Daar het festival nog negen maanden weg was, ging ik ervan uit dat er nog wel genoeg plek was. Maar toen ik een week later Cordes Travel een mailtje stuurde, bleken er nog maar drie plaatsen vrij waarvan twee op dezelfde boot. We hebben toen gelijk geboekt. Een dag later stond op de site dat het festival volgeboekt was. Wat een mazzel…
In de weken daarna heb ik internet afgegraasd en alle festivalverslagen van 2008 en 2009 doorgespit. Eind 2010 had ik een aardig beeld van wat ons te wachten stond en wat we allemaal nodig hadden en mee moesten nemen. En dan begint het lange wachten, nog acht maanden. Maar op 7 maart hadden we eerst nog de IJslanddag te Werkendam, een prachtige gelegenheid om de juiste spulletjes te kopen, de laatste informatie te vergaren en we konden kennis maken met Harry Peeters en Peter Groen waarmee we het huisje en de boot zullen delen. We hadden via de mail al het nodige contact gehad en het klikte meteen al en tijdens de IJslanddag werd dit gevoel volkomen bevestigd. Harry bleek een zeer ervaren Noorwegenganger en werd dan ook meteen met algemene stemmen tot kapitein gebombardeerd. Peter kreeg als fysiotherapeut van Harry opdracht om veel massageolie mee te nemen “voor als de spieren door het vele takelen verzuren”. Harry leek bij de IJslanddag voor het geluk geboren want in de loterij won hij een prachtige zeemolen en een kortingsbon van 200 euro voor zijn volgende trip naar Noorwegen en als hij tien lootjes meer had gekocht had hij ook nog de hoofdprijs gewonnen.
Eind juli eindelijk vakantie. Eerst met vrouw en kinderen twee weken op vakantie. Als we net terug zijn wordt mijn vrouw opeens ziek: hoge hartslag, benauwdheid en compleet uitgeput. Darminfectie denkt de huisarts maar als twee dagen later de klachten nog niet minder zijn, moeten we naar het ziekenhuis. Daar blijkt mijn vrouw uitgebreide dubbele longembolieën te hebben oftewel meerdere bloedproppen in beide longen. Gelukkig is dit goed te behandelen maar het herstel zal langdurig zijn. Mijn droom lijkt uiteen te spatten en ik bel Jakob om hem te vertellen dat hij erop moet rekenen dat ik niet meekan. Zes dagen voor het vertrek wordt mijn vrouw uit het ziekenhuis ontslagen. En dan komt er de dag waarop we de knoop moeten doorhakken. Geloof me, het was geen prettige beslissing maar omdat mijn dochter van 15 dag en nacht thuis is en mijn schoonouders vlakbij wonen, mag ik toch gaan. Ik ga naar IJsland!
Dag 1 Het vertrek.
Natuurlijk veels te vroeg komen we op Schiphol aan. Al snel druppelen de andere vissers binnen. Ook maken we kennis met de VIP’s Peter van Nieuwkerk van Pure Fishing Nederland en Jeffrey Boot van De Sportvisser Den Haag. Zij zullen met Raffie vissen maar zitten met ons in hetzelfde huisje. Om 14.00 uur vertrekken we naar Kleflavik, een vliegreis van ruim 2100 km. Na een bustransfer vliegen we vervolgens van Reykjavik naar Isafjordur. En na nog een korte busreis komen we eindelijk bij ons huisje in Sudavik aan. Een aan het Westfjord gelegen gehucht met 181 zielen. S’winters moet zelfs iedereen het dorp verlaten vanwege het lawinegevaar. De boodschappen zijn al bezorgd. Prima geregeld door Raffie en Linda. Uitgehongerd gaan we bij Amma Habby hamburger met patat eten. S’avonds laat heerst er een koortsachtige drukte in het huisje. Een ieder maakt zij hengels en andere spulletjes klaar. Het is meteen al gezellig en pas om half een s’nachts kruipen we onder de wol. Dag 2. Eindelijk vissen.
Om kwart voor vier ben ik alweer wakker. De adreline giert blijkbaar door mijn lichaam en het gesnurk van Jakob helpt ook niet echt. Ik blijf woelen en om half zes sta ik maar op. Er staat een stevige wind, kracht vijf. Dat wordt vandaag dus vissen in het fjord. Na een goed ontbijt melden we ons om acht uur in de haven. We halen de gehuurde drijfpakken op en Harry gaat naar de briefing voor de captains. Gisterenavond heeft hij al de bootverzekering geregeld. Even later gooien we de trossen los, eerst nog ijs halen voor de te vangen vis. Dan gaat het gruwelijk mis, door een misverstand bij het afmeren komt de Ugly Stick van Peter Groen klem te zitten en breekt af als een luciferhoutje. Wat een rotbegin, we balen er allemaal van. Gelukkig heeft Peter nog een andere hengel aan boord dus we kunnen wel uitvaren.
Kapitein Harry probeert diverse stekken. We vangen veel kleine gulletjes en koolvissen maar ook drie gullen van 70 tot 80 cm. Dan galmt er een oerkreet over de golven; zeewolf! Peter is de gelukkige. Wat een vis, maar liefst 86 hele centimeters. En ik maar denken dat mijn schoonmoeder lelijk is. Deze vis is Peter gegund, zeker na het debacle met zijn boothengel. Het vangen van een zeewolf is trouwens mijn vurigste wens en staat daarom bovenaan mijn verlanglijstje. Maar net als zeeduivel is de vangst van een zeewolf om deze tijd van het jaar een gelukstreffer. Enigszins overmoedig besluiten we na een aantal uurtjes toch naar open zee te varen maar halverwege maken we rechtsomkeer vanwege de hoge golfslag. We varen naar de andere kant van het fjord en vangen volop. Geen kanjers maar prima om mee te beginnen. We vangen maar liefst zeven soorten vis: kabeljauw, koolvis, schelvis, wijting, roodbaars, zeewolf en zelf vang ik ook nog een stekelrog. S’avonds bij de weging blijkt dat zelfs op IJsland het niet altijd feest is, de grote vis van de dag weegt (gekeeld) 6,7 kg.
Dag 3 Wederom wind.
Om half vijf ben ik alweer wakker. De wind is helaas nog steeds hetzelfde, wellicht zelfs iets harder. Wederom kunnen we niet het fjord uit. Ik besluit om maar alvast de tafel te gaan dekken. Peter van Nieuwkerk ontpopt zich als een omelettenkoning. In no time tovert deze keukenprins voor een ieder gebakken eieren met of zonder ham en spek op tafel. Eenmaal op het water zetten we koers naar dezelfde stek als gisterenochtend. Vanaf de eerste ingooi is het feest. We vangen aan de lopende band gullen tussen de 60 en 85 cm. Heerlijke sport op de lichte hengel. Soms is de pilker nog maar net op de bodem of er klapt alweer eentje op. Mijn grootste gul is 84 cm lang. Zo groot heb ik ze in Nederland nog nooit gevangen. Na twee uur valt het helemaal stil, alsof er onder water een bel is gegaan, onvoorstelbaar maar waar. De rest van de dag vang ik bijna alleen koolvissen. Wel vang ik nog een wijting van 53 cm. Mijn eerste verbetering van een P.R. is hierdoor een feit. Peter Groen vangt als enige nog twee mooie gullen. Harry vangt ook nog twee enorme makrelen, de achtste vissoort die aan boord komt. S’avonds blijkt de grootste gul van de dag gekeeld ruim 9 kilo te wegen. Het lijkt erop dat je voor de echte grote vis naar buiten moet alhoewel er vorig jaar in het fjord toch ook een kabeljauw van 20 kilo is gevangen. S’avonds is het zoals elke avond beregezellig. Een betere groep lijkt mij niet denkbaar. De Bacardi cola zal mij nooit meer zo goed smaken. Vooral onze vips Peter van Nieuwkerk en Jeffrey Boot ontwikkelen zich als echte gangmakers. Ik denk dat ik deze week meer heb gelachen dan in het hele jaar ervoor. Ook dat zal deze vakantie tot een unieke gebeurtenis maken.Dag 4 Eindelijk naar open zee!
Dit keer wordt ik om 4.40 uur wakker. Ik loop naar het raam en kijk naar buiten. De vlag hangt helemaal slap! Ik ben meteen klaarwakker, eindelijk kunnen we naar buiten, naar de mythische stek 6. De plek waar kabeljauwen van 25 kilo en zwaarder worden gevangen. Na anderhalf uur varen proberen we het eerst op stek 5 maar dat levert weinig soeps op. We varen door als Harry opeens stopt. Op de display staat: “Caution check engine”. Het zal toch niet… Na telefonisch overleg opluchting al om. We kunnen en mogen gewoon doorvaren. Stek 6 is eigenlijk een enorm gebied op open zee. Binnen dit gebied zitten allerlei hotspots en de kunst is om deze te vinden. Ook op IJsland krijg je het niet cadeau. De eerste drift levert direct al diverse mooie vissen op. Peter Groen zet ons “IJslandrecord” al snel op 87 cm en ik verbreek mijn tweede P.R. met een schelvis van 60 cm. Dan krijg ik er een vis op die direct door de slip gaat en bij de bodem blijft. Tijdens de dril krijg ik steeds zware bonken op de top van mijn bepaald niet kinderachtige 30 ponds hengel. Onbeschrijfelijk, wat een sport! Ik ga helemaal uit mijn dak als ik minuten later een kabeljauw van 98 cm aan boord til. Eindelijk mijn P.R. uit 1976(!) verbeterd. Dan belt Raffie, ze hebben al diverse grote kabeljauwen tot 15 kilo gevangen. We besluiten om naar hun toe te varen maar dan haakt Jakob een grote vis. Uitgeput zakt hij onderuit als er een kabeljauw van 105 cm wordt gegafd. Dolle vreugde alom, iedereen is blij voor de nestor van onze groep. Hij flikt dit toch maar even mooi op zijn 65ste. Het vinden van de boot van Raffie blijkt moeilijker dan we dachten. Alle boten lijken op elkaar. En als we ze eindelijk vinden, blijkt daar onder water de gevreesde bel geklonken te hebben, ze vangen geen grote vis meer. We varen na enige drifts terug naar de vorige stek. We balen van de verspeelde tijd, maar goed, achter is het altijd makkelijk praten. Op de oude stek is het meteen weer raak. Ik monteer een eigengemaakte takel en zet er een hele (dode) koolvis op. Even later felle tikken op de top. Niet aanslaan zegt Harry, eerst lijn geven en tot 20 tellen. 20 tellen later sla ik aan. Wederom giert de slip het uit. Wat een dril, mijn rug en armen krijgen het zwaar te verduren maar uiteindelijk trek ik aan het langste eind. Eén van hartenwensen is vervuld, eindelijk een kabeljauw van (precies) een meter. Daarna komen ook de anderen los. Het wordt een compleet gekkenhuis. De zeventigers en tachtigers zijn niet meer te tellen. Zelf vang ik ook nog twee gullen van 93 cm. Jakob vangt nog een kabeljauw van 105 cm en twee stuks van 97 cm. Peter vangt er ook één van 105 cm en eentje van 91 cm. Harry blijft lang achter maar slaat dan keihard toe met een fantastische vis van 116 cm (15 kilo) en vangt daarna nog twee van respectievelijk 96 en 94 cm. Als het even stilvalt, ontdekt Peter dat de kabeljauw niet meer op de bodem maar daar 10 tot 20 meter boven zwemt waarschijnlijk op jacht naar koolvis. De manier van vissen is zeer spectaculair. We gebruiken een Sandeel van Savage Gear met een loodkop van 150 gram. Deze draai je langzaam vanaf de bodem binnen. Bij een aanbeet houd je de molen stil en en geef je mee door de hengel te laten zakken. Aanslaan is vaak niet meer mogelijk. De kabeljauw trekt de hengel in een hoepel en vlucht gierend door de slip in één ruk naar de bodem. Dit is echt nergens mee te vergelijken. Kicken!! We stoppen pas om half acht s’avonds. Net voordat we vertrekken vangt Peter op de valreep nog een hele dikke kabeljauw van 102 cm. Eenmaal in de haven blijkt dat we het helemaal niet zo bijzonder hebben gedaan. Andere boten hebben nog veel beter gevangen. De grootste vis van de dag is een kabeljauw van 25 kg. Ook heeft de gelukkige vanger nog een zeeduivel van 14 kilo gevangen. Er is zelfs een heilbot gehaakt die na een uur (!) drillen is losgeschoten. Ze moesten er met de boot achter aanvaren... Het is wel duidelijk dat stek 6 de Champions League is en de stekken in het fjord daarmee vergeleken amateurvoetbal. Helaas wordt er voor morgen weer wind voorspeld.
Ter vergelijking: vorig jaar kon er tijdens het festival vier van de zes dagen op stek 6 gevist worden. Maar deze dag neemt niemand ons meer af. S’avonds in het huisje praten we nog uren na. Bier en Bacardi cola vloeit rijkelijk. Nog drie visdagen te gaan. Wat zal deze week nog meer in petto hebben?

Binnenkort deel 2!

Groet, Ronnie.